ခ်စ္တဲ႔သူငယ္ေလ....အစခ်ီတဲ႔အိုင္ခ်င္းေလးပါ......
ျမန္မာေတြရဲ႕ေရွးအယူမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးတဲ႔ေခၚဟန္ေလးေတြ....ကိုခ်စ္စရာေတြ႔ရပါတယ္။
လူၾကီးမိဘစကားကိုနားမေထာင္တဲ႔...ေကာက္စိုက္သမေလးရဲ႔အျဖစ္ကိုလည္း
ျပဳံးစရာ၊သနားစရာေတြ႔ရပါတယ္..
ဘယ္စာအုပ္ထဲကကူးထားမိမွန္းမမွတ္မိတာနဲ႔...
ေရးသူမသိေတာ႔တာကိုေတာ႔ခြင္႔လြွတ္ပါ။
---ခ်စ္တဲ႔သူငယ္ေလ....
သူငယ္ခ်င္းရယ္ေကာင္းသည္႔..
ေယာက္မတို႔ေလး....
---တိမ္ခိုးငယ္မွေဝေဝ၊ေႏွာပင္ၾကီးေၾကြ
ေလေဗြတိုက္လို႔၊ ဝဲတတ္တယ္။
---ဥသၽွစ္သီး၊ေျမၾကီးမွာျမွဳပ္
ျပာဖုံးအုပ္လို႔၊မီးဖုတ္လိုက္လွ်င္
သီေေဖာ္ရယ္မွသီးဖက္၊ အပင္ထက္မွာ
တက္တက္စင္၊မီးကင္သည္႔ႏွယ္၊ကြဲတတ္တယ္။
---စေနျဂိဳလ္စား၊ၾကိမ္ခိုက္မ်ားမွာ
ခ်ယားသစ္ပင္၊အိမ္ေလွကားတြင္
စိုက္ထားလ်ွင္မူ၊အင္ခြင္ဥစၥာနည္းတတ္တယ္။
---တံစက္ေရႏွင္႔တြင္းေရမတူ
ေရခမိုးေရခ်ိဳးသူ
ညွင္းျဖဴျပိဳးေပ်ာက္၊စြဲတတ္တယ္။
---ပုဝါေျပာက္၊အေထာက္ကယ္မတန္
မ်က္ႏွာသစ္လို႔၊အညစ္ခံလွ်င္
ဝက္ျခံမွည္႔လို႔မဲတတ္တယ္။
---သနပ္ခါး၊ေက်ာက္ျပားေပၚတြင္
ေသာက္ေရေအးႏွင္႔၊ေရာေသြးပါလွ်င္
နံ႔သာအေပၚ၊က်ဲတတ္တယ္။
---မိုးခ်ဳပ္ကယ္မွေနဝင္၊စဖိုထဲ
အမဲကင္မူ၊စုန္းမွင္နတ္တို႔ရဲတတ္တယ္။
---ပန္းနီနီကိုမပန္ေလႏွင္႔
အမယ္မွာနတ္ပန္းပြင္႔တဲ႔............
--အတင္႔ငယ္မွရဲခ်င္
ေပ်ာ္လိုအားႏွင္႔၊ေခါင္းဖ်ားတင္မူ
အရင္လူႏွင္႔လြဲတတ္တယ္။
---မိဘဘိုးဘြား၊ဆိုစကားကို
နားမွ်မဝင္၊ထီမထင္ပဲ
ၾကိဳ႔ပင္ၾကီးေျမာက္၊ပိေတာက္ပင္႔ေတာင္
ေညာင္ပင္ၾကီးရင္း၊ေကာက္စိုက္အျပန္
ထိန္ကန္တြင္းမွာ၊ လာရင္းမ်က္ျမင္
ေနမလွန္းတဲ႔ပန္းလြင္လြင္ကို
ရွြင္လိုျမဴးလို၊ကစားလို
ပန္ဖူးတယ္။ ။
---အမယ္မင္း....ျဖစ္ရေလျခင္း
ယင္းမာရယ္ေပၚ၊ေတာ္သလင္းႏွင္႔
မိုးတြင္းဝါဝင္၊ ဟိုေဆာင္းဦးသို႔မကူးခင္က
အရင္လူႏွင္႔ကြဲရတယ္ရွင္....
---အပ်ိဳျဖဴငယ္ကကြ်မ္းပါတဲ႔
လြမ္းတုံ႔တင္ေလး..................။
No comments:
Post a Comment